"صعود افتخار آفرین گروه کوهنوردی شاهین جویبار بر فراز قله 4000 متری پاشوره"

درود

برنامه صعود:طبق برنامه ریزیهای قبلی،از دیگر برنامه های تمرینی و آماده سازی گروه کوهنوردی شاهین جویبار برای صعود به قله دماوند،صعود به قله پاشوره بود.روز اول یعنی 5شنبه 92.3.23 راس ساعت 12 از محل دفتر هیات کوهنوردی و صعودهای ورزشی شهرستان جویبارحرکت کردیم.طبق قرار قبلی،راس ساعت 14 آقای شفیعی ازراهنماهای خوب و باتجربه و از پیشکسوتان خوش اخلاق و صبور کوهنوردی آمل به ما ملحق شد و بسمت منطقه نوا عازم شدیم.

راس ساعت 16 به منطقه نوا رسیدیم و در انتهای محل یعنی جنب کارخانه آب معدنی نوا پیاده شدیم و بعد از آماده شدن،ساعت 16:30 بسمت منطقه آزو حرکت کردیم وبعد از یک ساعت و نیم پیمایش به آنجا رسیدیم و درقلب علفزارها و گلزارها و در کنار رودخانه ای زلال با آبهای بسیار سرد که از دل کوهها جاری می شد کمپ چادر را بر پا کردیم.جایی که قله دماوند نگاهش را بر ما اندوخته بود و انرژی بخش فضای گروه ما بود.

بعد ازکمی استراحت و صرف تنقلات و چای کوهی که در مسیر راه چیده بودیم،طی یک نشست خودمونی  برنامه فردا را نیز مرور کردیم.بالاخره روزسپری شدو شب با آسمانی سرشار از ستاره های زیبایی که اصلا قابل توصیف نیست و فقط باید دیدو انگار فاصله چندانی هم با ما نداشت، فرا رسید.بعد از صرف شام و مرتب کردن کوله صعود،راس ساعت 22 خوابیدیم.

روز دوم یعنی جمعه 92.3.24 راس ساعت 5:30 صبح بیدار شدیم و بعد از صرف صبحانه وانجام کارها،راس ساعت 6:30 عازم قله پاشوره شدیم.از بدو حرکت در امتداد رودخانه به سمت قله بودیم تا اینکه از ارتفاع تقریبا 3300 تا خود قله دیگر خبری از چشمه و آب نبود و بایستی از آبی که با خودمان حمل میکردیم استفاده میکردیم.

خلاصه از زیباییها و چشم اندازهاوسختیها و لذتهای این برنامه هرچی بگم کم گفتم و شاید برای دوستانی که تا خودشان از نزدیک نبینند این احساسات به خوبی قابل درک نباشد.یکی از زیباترین صحنه هایی که در طول مسیر دیدیم یک گله بز کوهی در ارتفاع تقریبا 3500 متری بود که تعدادشان 8 راس می شد.از دیگر صحنه های بسیار زیبای طبیعت که با آن مواجه شدیم وجود کبک و عقاب و پرنده های دیگر همراه با آواز خواندنشان بود که واقعا رویایی و لذت بخش بود.

لازم به ذکر است در پی همه این زیباییها و لذتها،سختیهاو فشارهای بسیار زیادی هم وجود داشت که بالاخره با پشت سر گذاشتن اینهمه سختیها و گرمای سوزان و مسیرهای سخت شن اسکی و صخره و پرتگاه و سرازیریهای تند و خلاصه همه مشکلاتی که در برنامه صعودی بر سر راه قرار میگیرد،موفق شدیم طی مدت زمان 5 ساعت پرچم گروه کوهنوردی شاهین جویبار را با افتخاربر فراز قله 4000 متری پاشوره به احتزاز در بیاوریم.

بعد از صعود و تبریک اعضا به همدیگر وعکسای یادگاری و استراحت،مسیر برگشت به چادر را طی کردیم و بعد از 45 دقیقه استراحت و جمع اوری چادر و همه وسایل،به سمت ماشین راه افتادیم و عازم جویبار شدیم... و اما ...

به پایان رسید این دفتر حکایت همچنان باقیست ...!

صعود کنندگان از راست :

آقایان > علیرضا سدیدی جویباری - عبدالحسین ورشویی - آقای شفیعی - مظاهر امانی - محمد معصومی و سرکار خانم مریم معصومی (عکاس این تصویر)

نظرات شما عزیزان:

عبدالحسین ورشویی

ساعت15:21---26 خرداد 1392

فقط میتونم بگم: این صعود خییییییییییییییییییییییییییییی یییییییییلی

سخت بود - از نظر من از صعود علم کوه هم سخت تر بود...
پاسخ:بله واقعا سخت بود.تبریک میگم به این صعود و غیرت و شور و ذوق شما.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: